Mer­li­nov hit „Le­lo” ni­ka­da ni­je imao emo­tiv­ni­ju in­ter­pre­ta­ci­ju u ne­kom dječ­jem šou kao u če­tvr­tom kru­gu Pin­ko­vih zvje­zdi­ca ka­da je za­pje­vao Dra­žen Ba­ko­vić. Dva­na­e­sto­go­di­šnjak je, ba­rem ka­ko ga kri­ti­ka ocje­nju­je, ne­bru­še­ni di­ja­mant, ko­jem se i če­tvr­ti put po­di­glo svih pet sto­li­ca. Pri­rod­ni ta­le­nat i sa­vr­šen glas na­sli­je­dio je od oca No­va­ka či­ja je ži­vot­na že­lja bi­la da po­sta­ne pje­vač. Na­kon dva po­ku­ša­ja na Gla­su Ta­re za­vr­šio je svo­ju ka­ri­je­ru, ali ni­je ostao ne­za­pa­žen s ob­zi­rom na to da je na oba po­ja­vlji­va­nja osvo­jio na­gra­de.
Sa­da je ta­ta naj­ve­ća po­dr­ška Dra­že­nu uz Da­ni­ja­la Ali­ba­bi­ća i Sne­ža­nu Ćo­so­vi­ć, sa ko­ji­ma vje­žba, uči i pje­va u ško­li D-mall.
- Dva pu­ta ne­djelj­no, naj­če­šće vi­ken­dom, vje­žbam u stu­di­ju sa nji­ma po sat i po vre­me­na ka­ko bih se što bo­lje spre­mio za tak­mi­če­nje. Da­ni­jel mi po­ma­že i u oda­bi­ru pje­sa­ma – ot­kri­va Dra­žen.
Ipak nje­go­ve vje­žbe se na­sta­vlja­ju i ku­ći još oko sat i po.
– Za ku­ći imam ne­ke vje­žbe ko­je ra­dim, upje­va­vam se, po­tom vje­žbe iz­go­vora, ne pje­vam u rit­mu, pa sa­sta­vljam – pri­ča ovaj dva­na­e­sto­go­di­šnjak.
Od svih do­sa­da­šnjih kru­go­va Dra­žen je naj­za­do­volj­ni­ji na­stu­pom u tre­ćem kru­gu ka­da je pje­vao pje­smu Ma­ri­je Še­ri­fo­vić, „11”.
- Uvi­jek bi­ram pje­sme ko­je su no­vi­je ili ko­je ni­ko u tak­mi­če­nju pri­je me­ne ni­je ot­pje­vao – iskren je Dra­žen.
Za pe­ti krug spre­ma dvi­je pje­sme, jed­nu ba­la­du i jed­nu ma­lo br­žu, ali iden­ti­tet iz­vo­đa­ča ne ot­kri­va pri­je sa­mog tak­mi­če­nja, već, ka­ko ka­že, ču­va ih za iz­ne­na­đe­nje.
Dra­žen sa svo­jim dru­ga­ri­ma iz Pod­go­ri­ce i Nik­ši­ća di­je­li slat­ke mu­ke u bek­stej­džu i u stu­di­ju i ne vi­di u nji­ma kon­ku­ren­ci­ju.
- Uvi­jek na­vi­ja­mo gla­sno jed­ni za dru­ge. Mi­na, Lju­bi­ca, Re­lja i Pe­tar ni­je­su mo­ji ri­va­li već dru­ga­ri - ka­že Dra­žen.
Za nje­ga gla­sno na­vi­ja ci­je­la Cr­na Go­ra ali i nje­go­vi škol­ski dru­ga­ri iz sed­mog šest odje­lje­nja u ško­li „Dra­gi­ša Iva­no­vić” u Pod­go­ri­ci na če­lu sa raz­red­nom SVetlanom Janković.
– Bez po­dr­ške mo­je raz­red­ne i pro­fe­so­ra ne bih mo­gao to­li­ko da odsu­stvu­jem zbog tak­mi­če­nja, ali oni ima­ju ra­zu­mi­je­va­nja. Ve­o­ma sam im za­hva­lan – ka­že Dra­žen..
Iako se do­bro sna­la­zi u pop mu­zi­ci ni na­rod­na mu ni­je stra­na, to je do­ka­zao pje­va­ju­ći Ša­ba­na Ša­u­li­ća a ka­pe­la u jed­nom TV pro­gra­mu...
A.Š.


Gu­slar­sku po­e­mu znao sa tri go­di­ne

Sa sve­ga tri i po go­di­ne Dra­že­na je ba­ka na­u­či­la ro­do­slov Ba­ko­vi­ća, ali i pje­smu Vu­ka Ka­ra­dži­ća „Po­gi­bi­ja Ra­da Ba­ko­vi­ća”.
- Gu­slar­sku pje­smu na šest stra­ni­ca ba­ba ga je kri­ju­ći uči­la pa­sus po pa­sus. Jed­no­ga ju­tra htio je da me iz­ne­na­di, uzeo je ro­do­slov i po­čeo sa re­ci­ta­ci­jom, li­sta­ju­ći knji­gu kao da zna gdje tre­ba okre­nu­ti no­vi list – ot­kri­va Dra­že­nov ta­ta.


Le­on­ti­na naj­stro­ži­ja

Svi čla­no­vi ži­ri­ja pod­jed­na­ko na­vi­ja­ju za Dra­že­na i uvi­jek ga na­gra­de li­je­pim ko­men­ta­ri­ma.
– Ipak mi je naj­dra­ži mo­me­nat bio ka­da su Je­le­na i Go­ca isto­vre­me­no pri­zna­le ka­ko su se u to­ku mo­je in­ter­pre­ta­ci­je na­je­ži­le. To du­go ću pam­ti­ti – ka­zao je Dra­žen.


Pri­je Pin­ka pje­vao sa­mo u Šti­ta­ri­ci

Vje­ru­ju­ći u ta­le­nat svo­ga si­na ko­ji je od ma­lih no­gu vo­lio da pje­vu­ši otac ga je upi­sao u ško­lu D-mall. Ka­da su ga ču­li ni­je­su vje­ro­va­li da pje­va iz du­še bez ijed­nog tre­nin­ga ili sa­ta so­lo pje­va­nja. Već sle­de­ći nje­gov na­stup bio je tri­jumf na tak­mi­če­nju ta­le­na­ta u Del­ti...
– I sa­da se na­ša­lim, ali to ne­gdje i je­ste ta­ko, da naj­bo­lje za­pje­va kad do­đe u Šti­ta­ri­cu – ka­že No­vak, Dra­že­nov otac.

Svi čla­no­vi ži­ri­ja su, ka­ko ka­že, fe­no­me­nal­ni i svi su mu dra­gi, ali ako mo­ra da iz­dvo­ji ipak, naj­ve­ću tre­mu ima od Le­on­ti­ne....